warstwą kulistą

Encyklopedia PWN

fiz. powierzchnia ciała odbijająca regularnie i niemal całkowicie padające na nią promieniowanie (elektromagnetyczne, sprężyste, cząstek naładowanych);

blastula

[gr. blastós ‘zarodek’, ‘zawiązek’],

zool. wczesne stadium rozwoju zarodkowego tkankowców powstałe w wyniku bruzdkowania.

dinozaury, Dinosauria,

nadrząd lądowych gadów naczelnych (archozaurów). Występowały od późnego triasu (ok. 200 mln lat temu) do końca kredy (65 mln lat temu) na wszystkich kontynentach; z terenów Polski znane z jurajskich tropów z Gór Świętokrzyskich oraz fragmentów szkieletów teropodów: z końca triasu z Lisowic na Śląsku (powiat lubliniecki) i wczesnej jury z Sołtykowa w Górach Świętokrzyskich.

klejstotecjum

[gr.-łac.],

bot. typ owocnika u grzybów workowców;

koloid

[gr. kólla ‘klej’, eídos ‘postać’],

układ koloidalny, układ koloidowy,

układ dyspersyjny (rozproszony), tj. składający się z fazy rozpraszającej (zw. fazą ciągłą lub ośrodkiem dyspersyjnym) i fazy rozproszonej (zw. fazą zdyspergowaną);

krupy lodowe,

opad atmosferyczny w postaci przeświecających cząstek lodu o kształcie prawie kulistym lub stożkowym;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>